Okulda parade, Georgetown'da gezi, bir parti ve sonra da ev ev dolasilarak "trick or treat" yapilip kazanilan candy'lerle tam gece bitecekken, bir de calinan kapilardan biri sinif arkadasinin evi cikmasin mi ! Iceri davet edilip bir sure , anneler sicacik caylarini icerken , birlikte doyasiya oynandi..... Son Cadilar Bayrami da hersey planlanmiscasina cok eglenceli gecti.....
Akillarda kalan gercekten herhangi bir sebeple mutlu olan ve mutluluk dagitan insanlarin hic usenmeden kostumler giymeleri, evlerini "Haunted ( Oluler tarafindan ele gecirilmis) " gibi suslemeleri, cocuklari mutlu etmek icin her kapi calinisda zevkle seker ve cikolata dagitmalariydi. Eger evler, onunde kabak yoksa ve suslenmediyse rahatsiz edilmedi. Suslenen evlerin ise goruntusune doyulmadi. Sanki komsularin arasinda hafiften tatli bir rekabet varmiscasina herkes en iyi, en orjinal fikirler icin yarismisti evlerini suslerken. Kimi isiklar koymustu yanip sonen, kimi tabutlar, orumcek aglari. Ama bence birinciligi cigliklarla dolu ses kayitlarini bagirtan evler aldi. Cocuklar nedense o evlere pek yaklasamadi, yaklasanlar da bazen geri geri kacmadan edemedi. Onlarin o hallerini seyretmek cok keyifliydi...
1840'larda Amerika'ya gocen Irlandalilar' la birlikte gelen, kendisine beden arayan ruhlari korkutma inanci, zamanla bayrama donusmus ve yuzyili coktan asan tarihi ile bir kez ve son kez de Minik Kar Prensesim icin kutlanmisti sanki...
