Cok kucuktum bize geldiklerinde aralarinda uyurdum, cunku amca oglu abimi cok severdim, zamanla onun yerini aldi yengem, tum sulale en cok onu sevdik biz... Evlenmelerine once karsi cikan kayinvalidesi bile... Iki ogretmen birbirlerinde aski, koyu, koy cocuklarina sevgiyi bulmuslardi... O kadar zor evlenmisler ki, asklari sulalede dillere destandi. Ordu'da, yesillikler, findik bahceleri icindeki baba koyumde butun cocuklari onlar okuttu... İsmi de Nesrin... Derdim kiiii, Nesrin Yengecigim hicccc zorlama gercek Nesrin Ergul benim, kandirma kimseyi; oyle tatli gulerdi ki. Sonra donup, olur mu Nesrin'cigim bak sen Yildiz oldun artik gercegi benim...Uzatir da uzatirdim onu daha da guldurmek icin, ama bak bende Ergul kani var gercek Nesrin Ergul benimmm. Derdi ki, ben de 3 tane Ergul dogurdum, gercek benimmmmmmm... Hem de en az 20 kisilik sofralar kurarken, yerken, toplarken atisarak konusurduk; kimi beni destekler kimi onu. Herkes neseli, kahkahali...
Bugun sayilari 500 u gecmis bir sulale, ilk Ergul'unu lanet Covit'e verdi. Hem de en gercek olanini, Nesrin'ini; tum sulaleyi iyiligi, guzelligi, merhameti, sevgisiyle kendine asik edenini...
Yeri doldurulamaz; bir sulale artik Nesrin dendiginde gozleri dolmadan konusamaz...Gidince boyle gideceksin, arkandan en az 500 kisi hungur hungur aglayacak ; gelin olacaksan boyle olacaksin, ardindan koca bir sulale gunlerce yas tutacak...
