Cunku hayat geriye donmez...


Sene 2000 Viyana'dayiz, sen parklarda oynardin, ben Halil Cibran okurdum. Ufkumu genisleten yuzlerce guzel sozlerinden en guzeli, senin hakkinda kulagima fisildadiklariydi sanirim Askim'im Naz'im, Guzel Cicegim. Benim araciligimla ama benden gelmedigini; bizimle birlikte olsan da, bizim olmadigini; sevgimi verebilecegimi ama dusuncelerimi dikte etmemem gerektigini ilk ondan ogrendim...Benim duslerde bile goremeyecegim, yarindaki ruhundan operim. Seni cok seviyorum, benim icin hala ben kitap okurken Viyana'nin muhtesem cocuk parklarinda oynayan kucuk, Canim Kizim.❤


Hiç yorum yok: