Ankara acimizin ardindan...

Bugün disardaydim, bir kan anonsu duydum. Insan kendi kani olunca yuruyup gidemiyor, haliyle hastaneye kostum.

Urfali bir baba karsiladi beni, yigenleri ile Kurtce konusmasindan etnik kimligini anladim. Patlama ile ilgili degilmis, ilik nakli yapilmis ogluna. Nasil mutesekkir, nasil tesekkur dolu gozlerle bakiyor bana.

Fatih'i aradim nerede oldugumu bildirmek için. Telefonu istedi o baba, esimden izin aldi, hanimindan kan alinacak razi misan, dedi :)

Fatih gulmus, o bir melektir,  benim iznime gerek yok, o gorevini yapar demis.

Dedi, "Seni seviyor ha, sağa melektir dedi, sevmezzzse dimezzzz." :) Nasıl mutlu, nasil gözler ışıl ışıl parliyor halâ,  nasil mutesekkir bugunku kani bulduguna. Şakalasiyor benimle; öyle guzel bir mesafe koyuyor ki ama aramiza davranislariyla, hissettiriyor kulturundeki baskasinin esine  gosterilen saygili ictenligi. Sehirli insandaki o laubalilik yok, hemen sen ben yok, en derinden bir muhabbet var ama sulandirmak ı-ııh yok.

Dedim içimden, siz isterseniz her gun bir kalleş bomba patlatin, biz Anadolu insanindaki bu birbirine muhabbeti, şu babaya duydugum sevgiyi söküp alamayacaksiniz bizden.

Bana illa gozleme, ayran ismarladi, dedi misafir odemez, dedi bayanlar hele hiç odemez, dedi Urfa'ya gelirsen, aha basimin uzerinde yerin var.

Gozlerim dolu dolu, içimde şifa dilekleri ayrildim yanlarindan. Yolda devletim geldi aklima; ogretmenlik okuyan bir Kurt genci, Ankara'da hastanede tedavi goruyor, hasta bakicisi, hemsiresi, doktoru onunla ilgileniyor. Benim gibi bir dolu bu ulke insani da kan vermeye kosuyor yanlarina...

Haliyle Pazar gunku olay geldi sonra aklima... Ne istersin bombaci arkadas dedim icimden. Okulunda okuyorsun, hastanesinde bakiliyorsun bu devletin. Daha ne istersin...Ne istersin...Neeeee isterrrsiiinnnn.....

Hiç yorum yok: