Hani ilk emeklerken, ilk kelimeler dudaklarindan dokulurken hissettiginiz sey gibi...
Her yeni kendi olusunda,
Her yeni hayat telasinda biraz daha gurur duyuyor insan cocugundan...
Hani "portakal" yerine, "porkatal " diyen o muydu diyor !
Hani "sakisssss ciyyyynim mmmmiii !" diye soran uc yasinda,
Hani baba eve gelince, perdenin arkasina saklanip "Asgim gok, ditmis !" diye bagirip kendini aratan !
Hani o uyurken terleyen, bukle bukle saclari yuzune dusen....
.....................
Dalip gidiyor insan, her anini her saniyesini yeniden hatirliyor bebeginin, emeginin,
Sonra cevresinde kopan ciglik ve alkislarla kendine geliyor...
Alkisliyor deli gibi...
Ama deli gibi insan....
