4th of July in Baltimore

Yurt disinda uzun sure yasayinca insan kendi milli gunlerine ozleminden, basliyor baskalarinin milli gunune sulanmaya. Hatta isi o raddeye getiriyor ki , televizyonlar tornado var sakin yollara cikmayin diye bas bas yayin yapsa da, atiyor kendini sokaklara !

Dun de aynen boyle gecti iste. Ne yapsak DC'ye mi insek yoksa Rockville'nin firework'lerini mi izlesek derken kendimizi Baltimore yollarinda bulduk. Bakalim bir liman sehrinde havai fisekler nasil gorunuyor dedik. Yola ciktiktan sonra yetkililerin ne demek istedigini belirten yavas bir yagmur baslayinca gunesli bir gunun nasil sonlanabilecegini az cok kestirdik aslinda. Ama olsun dedik ilk tornadomuz degil ve bu ulkede bir kez daha Dort Temmuz gormemizi engelleyemez.....

Sen misin oyle diyen....Tam sehre girmis tanidik bir Afgan Lokantasinda Afgan koftelerini bayila bayila yerken hizli yagislar basladi, hani su Ingiliz'lerin kedi kopek yagiyor dedigi cinsten. Olsun canim dedik biz icerdeyiz ve bu biraz da olsa bizim koftelerimizi cagristiran Afgan koftelerini goturmekteyiz. Nasil olsa birazdan yagmur biter ve gunes acar ve muhtesem kutlamalar baslar !!!

Efenndiiimmm, biz orada yok Turk mutfagina benziyor yok benzemiyor derken ve hatta soylemesi ayip kabak tatlisi da bulmus mutluluktan ucuyorken, Baltimore guzel bir yikandi. Nihayet sis ama mutlu bir karinla ciktigimizda sehir ak pak yikanmis kutlamalara hazirdi. Hemen harbor'a indik tabii. Birbirinden degisik binalari hem izleyerek hem fotograflarini cekerek ilerlerken yuksek volumden Rock muzigi calindi kulaklarimiza. Bizim cadirlara benzeyen sirin bir yapilandirmanin icinde ( uste de fotograflandirilmistir) konser coktan baslamisti. Tam karsisinda konuclanan tarihi Light House'a kosup, uzun bir sure hem konseri dinledik hem de yagmur sonrasi Baltimore'u izledik. Sonra ver elini Hard Rock Cafe ! Oyle icine falan degil tabii karsindaki banklara , zira cocuklu bir aile olarakdan ickilerin su gibi aktigi insanlarin dagitarak eglendigi yerlere artik banklardan bakmaktayiz. Kizimiz buyuyup kendi arkadaslari ile cikana kadar yani en az on yil daha boyle yasayacagimizi bilmenin dayanilmaz huznuyle Rock'ci cafeyi dinledik hemen yanindaki kitabevi Barnes and Noble'a kizarak tabii. Efendim, hic yapmazlar erkenden kapatip gitmisler. Olacak sey mi bu, halbuki bir fabrikadan kitabevi ve cafe'ye donusturuldugunu dusundugumuz bu bunayi ziyaret en buyuk istegimizdi. Kismet bir daha ki ziyaretlere artik diyerek kendimizi Panera Bread'e attik Italyan mutfaginin muhtesem damak zevklerinin kokusu esliginde biz sadece kahvelerimizi ictik. Artik saat dokuza yaklasiyor, bucukda havai fisek gosterisi baslayacak diye kalkmis hizla light house'muza geri donerken oyle bir tornado indirdi ki aniden, nereye siginacagimizi sasirdik. Kucucuk bir apartman bosluguna yirmi otuz aile ile birlikte attik kendimizi. Yarim saat kadar "Tornada Show in Baltimore by God" i ( bu ismi ben buldum, yuksek sesle soyleyince bir iki Amerika'liyi da guldurmus oldum istemeden ) izledik yagmur ve firtinanin elele verince neler yapacagina sasarak....Nihayet sonlandi bizlerde sular icinde kalmis kedi yavrulari gibi ciktik siginaklarimizdan. Herkes neredeyse birbirine gozleri ile zafer isareti yapiyordu; bunuda atlattik, gitmedik, buradayiz, bu firework bizden kacmaz demenin coskusuyla.....

Kacmadi da, nihayet bir kiyida baslayan sonra diger kiyinin da ona katilimiyla iki yanli suren gokyuzu ateslerini doyasiya izledik. Bana ilk geldigimiz yil DC'de izledigimiz, gecen yil da Alexandria'da seyrettigimiz gosteriler kadar abartili gelmedi. Belki de sebep karsi kiyilardan patliyor olmalariydi. Burnunun dibinde olmak baska bir cosku veriyor o isik ve ses gosterisinin. Yine de guzeldi iste, yine de degisik. Birara "Herseye degdi" diye gecti icimden. Geri donus yolunda kaybolacagimiz, yoksul zenci mahallerinde kendimizi bulacagiz, saat gece birbucuk civari aglasak mi gulsek mi seklinde ancak eve varacagimiz gercegini daha bilmeden. Safca ve mutluca oylesine gecti icimden "Herseye degdi !"