Paris'te Seine nehri kiyisinda yuruyorum bir gun, bu plastik cantayi gordum, ilk goruste ask😨, eski antika gibi bir sey, bayildim. Mishu'yu hatirlattigi icin cok severek aldim tabii, bana aylak aylak keyfime gore Paris sokaklarinda tek basima gezisimi de hatirlatir oldu zamanla; o guzelim cafeler, dukkanlar, magazalar, kitapcilar...Sen tut ama, bu cantayi kuru temizlemede unut ben 😨 Dun aklima geldi, icimde hic umut yok kostum dukkana, tarif edince cikarip dolaptan vermesinler mi.😨 Dediler Nesrin Hanim, bizde musteri esyasi kaybolmaz, sizinki hic kaybolmaz 😨 😄😄 Aglayacak gibi mutlu oldum tabii. Nasil umutsuz gittiysem artik, bir plastik cantaya altin bulmus gibi sevindim. Altin dedim ama altin bulursam sevinir miyim bilmem, paraya hic deger vermedim ben. Nerede abidik, gubudik seyler, benim icin daha degerli, yeter ki anlami olsun, yeter ki kalbime dokunsun 😄 Markete ugradim hemen, cok guzel uzum gelmis, bolca alip geri dondum, dedim lutfen kabul edin, hic gerek yoktu, dediler ama cok mutlu oldular.😊 Yuzlerindeki farkedilmenin mahcup sevinci beni daha da mutlu etti.😊 Oradan yururken canim iki top dondurma cekti, parayi odeyecegim, dukkanin muduru artik tanidik tabii, madem esinizin yanina gideceksiniz o zor bolgeye cesur Turk kadinini temsilen, lutfen bizden olsun kabul edin, dedi. 😨😄 Dedim, eyyyyyyyy kibarlik sen bulasici misin ve eeyyyyyyyy iyi niyet, sen kalpten kalbe sicrar misin...Hani gitmekmis, cesaretmis degil zor olan; artik kasabindan, firinina, marketinden manavina tanidik dostlardan, guzel insanlardan ayrilmak😔... Dedim Nesrinnnn, ayril canim haydi ayrilabilirsen, yuvam dedigin bir bolgeyi daha geride birak haydi guzelim birakabilirsen.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder